اختلال‌های خودایمنی تیروئید در مبتلایان به هپاتیت مزمن C پیش از درمان با اینترفرون
نویسندگان
چکیده مقاله:
مقدمه: بسیاری از پژوهشگران باور دارند که شیوع اختلال‌های خودایمنی تیروئید در مبتلایان به هپاتیت مزمن C بیشتر است، اگر چه این موضوع مورد توافق همه‌ی پژوهشگران نیست. مطالعه‌ی حاضر با اهداف زیر در مبتلایان به هپاتیت C مزمن از درمان با اینترفرون انجام شد. 1- تعیین فراوانی نسبی اتوآنتی‌بادی‌های تیروئید؛ 2- تعیین فراوانی نسبی اختلال‌های عملکرد تیروئید؛ و 3- بررسی ارتباط اتو آنتی‌بادی‌های تیروئید و اختلال‌های عملکرد تیروئید. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مشاهده‌ای- مقطعی بر 250 بیمار مبتلا به هپاتیت مزمن C پیش از درمان با اینترفرون انجام شد. نمونه‌ها به صورت ترتیبی از بین مراجعه‌کنندگان به مرکز هپاتیت تهران در سال‌های 1383- 1382 انتخاب شدند. در بیماران آزمون‌های تیروئید شامل آنتی‌تیروپراکسیداز (124 نفر)، آنتی‌تیروگلوبولین (117 نفر)، TSH (239 نفر)، T4 (245 نفر)، T3 (242 نفر) و T3RU (134 نفر) انجام شد. متغیرهای دموگرافیک (سن، جنس و میزان تحصیلات)، متغیرهای بالینی (عوامل خطرساز، راه انتقال احتمالی، سطح آنزیم‌ها، پاتولوژی و سطح ویرمی) بیماران ثبت شد. یافته‌ها: آنتی تیروپراکسیداز و آنتی تیروگلوبولین به ترتیب در 4% و 4/3% بیماران مثبت گزارش شد. 2/1% بیماران دارای سابقه‌ی بیماری تیرویید بودند. 4 بیمار مبتلا به تیروتوکسیکوز، 1 بیمار مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، 3 بیمار مبتلا به هیپرتیروئیدیسم تحت بالینی، و 5 بیمار مبتلا به هیپوتیروئیدیسم تحت بالینی بودند. آنتی‌تیروپراکسیداز با ابتلا به سیروز، تشخیص به دلیل وجود علایم بالینی و سابقه‌ی حجامت ارتباط معنی‌دار مرزی نشان داد (05/0p> > 1/0). آنتی تیروگلوبولین با سابقه‌ی ابتلا به دیابت و تزریق خون ارتباط معنی‌دار مرزی نشان داد (05/0p> > 1/0). بین وجود اتوآنتی‌بادی‌های ضد تیروئید و اختلال‌های عملکرد تیروئید ارتباط معنی‌دار آماری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: مطالعه‌ی حاضر، فراوانی نسبی اتوآنتی‌بادی‌های تیروئید را در مبتلایان به هپاتیت C پیش از درمان با اینترفرون حدود 7% گزارش کرد، که در حدود برخی از مطالعه‌های پیشین است. با توجه به اینکه این مطالعه همبستگی بین اتوآنتی‌بادی‌های ضد تیروئید و برخی متغیرهای بالینی را در مبتلایان به هپاتیت مزمن C نشان داد، انجام مطالعه‌ها آتی با بهره‌گیری از حجم نمونه‌ی بیشتر در این زمینه توصیه می‌شود.
منابع مشابه
اختلال های خودایمنی تیروئید در مبتلایان به هپاتیت مزمن c پیش از درمان با اینترفرون
مقدمه: بسیاری از پژوهشگران باور دارند که شیوع اختلال های خودایمنی تیروئید در مبتلایان به هپاتیت مزمن c بیشتر است، اگر چه این موضوع مورد توافق همه ی پژوهشگران نیست. مطالعه ی حاضر با اهداف زیر در مبتلایان به هپاتیت c مزمن از درمان با اینترفرون انجام شد. 1- تعیین فراوانی نسبی اتوآنتی بادی های تیروئید؛ 2- تعیین فراوانی نسبی اختلال های عملکرد تیروئید؛ و 3- بررسی ارتباط اتو آنتی بادی های تیروئید و اخ...
متن کاملکارآزمایی بالینی تأثیر آلفا اینترفرون بر هپاتیت مزمن فعال ناشی از ویروس C در مبتلایان به بتا تالاسمی ماژور
Background and purpose :Hepatitice C virus is the main reason of blood borne hepatitis. The Thalassemia major patients who one the frequent blood receiving are the risk group. Many of the patients will pass in to chronic stage with liver cirrhosis and Hepato cellular carcinoma is the out come of this infection. α interferon have been used for the treatment of active chronic of hepatitice C...
متن کاملنتایج درمان ترکیبی با اینترفرون و ریباویرین در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن C ، براساس ژنوتایپ ویروس
Background and purpose: About 200,000 of Iranian population are infected with Hepatitis C Virus. On the basis of Iranian consensus on management of chronic hepatitis C (CHC) infection in 2004, combination therapy with conventional α-Interferon (IFN) plus Ribavirin is the first therapeutic choice in CHC patients. Data are limited on treatment response rate in most areas of the country. To asse...
متن کاملمقایسه پاسخ درمانی مداوم بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن C با رژیم اینترفرون معمولی در مقابل پگیلیتد اینترفرون
Introduction: Based on data from recent trials, peginterferon and ribavirin combination therapy is the standard of care in treating patients with chronic HCV infection, but because of high costs, many patients may deprive from treatment. Methods: We conducted a clinical trial on HCV patients in Yazd in gastroenterology clinic. Thirty patients received conventional subcutaneous interferon alf...
متن کاملکارآزمایی بالینی تأثیر آلفا اینترفرون بر هپاتیت مزمن فعال ناشی از ویروس c در مبتلایان به بتا تالاسمی ماژور
سابقه و هدف : ساختمان ویروس هپاتیت c عامل اصلی عفونت های ناشی از انتقال خون می باشد. مبتلایان به تالاسمی ماژور که به دفعات خون دریافت می دارند در خطر ابتلاء به ویروس می باشند. عده زیادی از مبتلایان به این عفونت دچار حالت مزمن می شوند که سیروز کبدی و هپاتوسلولرکارسینوما از عوارض آن است. از سال 1990 آلفا اینترفرون برای درمان هپاتیت مزمن فعال ناشی از ویروس هپاتیت c به کار می رود. در این مطالعه عده...
متن کاملمقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure
کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 8 شماره 1
صفحات 17- 23
تاریخ انتشار 2006-03
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023